Dede Korkut Hikaylerinde Sevgili Olarak Kaın Anne Olarak Kadın. Eserin asıl adı kitab ı dede korkut ala lisan ı taife i oğuzan oğuzların diliyle dede korkut kitabıdır. Istanbulda yayımlanan bu kitap arap harfleri ile basılmıştı.
Ferhat ile şirin kerem ile aslı kirmanşah âşık garip hikâyelerinde güzellerin tasvirinin çiçeklere benzetilerek yapıldığı örneklendirilmiştir. Bugün el yazma nüshalarının birinin dresden kütüphanesinde diğerinin ise vatikan kütüphanesinde olduğu belirtilmektedir. Erkeğin içinde bulunduğu zor durum eşine saygı ve sevgisini unutturmaz.
Dede korkut hikâyelerinde semboller balığını taıyan tezin konusunu destandan halk hikâyesine geçi dönemi eseri olan dede korkut hikâyelerinde yer alan ve kültürel bir anlam taıyan semboller oluturmaktadır.
Hikayelerde kadınlar hem yiğit hem de eşi ve çocuklarına karşı son derece merhametlilerdir. Toy edilirken karatağa oturtulan ve çocuğu olmayan dirse hanın bir oğlu olur ve bayındır hanın boğasını öldürdüğü için dede korkut tarafından boğaç han olarak adlandırılır bey olur. Manzum olan bölümde kulağa hoş gelen bir söyleyiş tarzı görülür. Işte dede korkut kitabı oğuz boylarının doğu anadoluda kendi aralarındaki veya trabzon rumları ve kafkas gürcüleri ile olan savaşlarını anlatır.